Wstęp

 AZJA POŁUDNIOWO WSCHODNIA

Azja Południowo-Wschodnia – nazwa stosowana dla określenia regionu Azji obejmującego Półwysep Indochiński i Archipelag Malajski wraz z Filipinami. Obejmuje on zatem następujące państwa: Birma, Tajlandia, Kambodża, Laos, Wietnam, Malezja, Singapur, Indonezja, Timor Wschodni ,Brunei i Filipiny. Zajmują one powierzchnię około 4,495 mln km², z liczbą ludności przekraczającą 550 mln mieszkańców (szacunek na rok 2004).

Region charakteryzuje się  silnie zróżnicowaną rzeźbą terenu. Nie brak tu nizin, największych wzdłuż wielkich rzek - Menamu (Chao Phraya), Mekongu  oraz nieco mniejszych wzdłuż wybrzeży Półwyspu Malajskiego, na północy Sumatry i Jawy, a także na południu Borneo w Kalimantanie. Z kolei najwyższe wzniesienia sięgają prawie 6000 m n.p.m. (Hkakabo Razi w Birmie - 5881 m n.p.m.). Wysokie wzniesienia powstały także na Borneo - Kinabalu w Malezji ma 4175 m n.p.m. i na wyspach Archipelagu Malajskiego, gdzie liczne wulkany osiągają wysokości ponad 3000 m n.p.m. Do najbardziej wyżynnych krajów regionu należą Laos i Wietnam. Niemal cały obszar Azji Południowo-Wschodniej cechuje duża aktywność sejsmiczna. Na Filipinach i w Indonezji zaznacza się czynny wulkanizm. Podmorskim trzęsieniom ziemi towarzyszą czasami fale tsunami, częstsze na Oceanie Spokojnym. Jednak w grudniu 2004 r. ogromne zniszczenia i prawie ćwierć miliona ofiar przyniosło tsunami wywołane przez wstrząs sejsmiczny w pobliżu Sumatry na Oceanie Indyjskim. Region znajduje się w strefie klimatów monsunowych. Letnie deszcze monsunowe mają istotny wpływ na wielkość produkcji rolnej, szczególnie w krajach Półwyspu Indochińskiego. Z kolei ciepłe, suche i słoneczne zimy na Półwyspie i Archipelagu Malajskim czynią ten obszar bardzo atrakcyjnym turystycznie.